Verdwaald

Broos en breekbaar
Is haar lichaam,
Haar moegestreden geest
Verdwaald geraakt,
Kwijtgeraakt, losgemaakt
Van heden en toekomst.
Verleden en chaos
Vormen het stramien
Waarin ze draden vlecht
Van losse eindjes.

Soms bang of boos,
Soms blij, dan ziet ze
Haar gestorven lief
Of anderen die voor mij
Verborgen zijn.
Soms deelt ze koek
Aan lege stoelen
Al zal ze het zeker
Zelf niet zo voelen.

Mijn hart bloedt.

Willemijn Onrust

Naar Poëzie

Opgenomen in de bundel ‘ Al die weggevlogen dromen ‘ 2003.